Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Μετά φόβου Θεού

στο γραμματοκιβώτιο γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, φύλαγε τα πούπουλά σου για να τα `χεις όλα, ζόρικος χειμώνας είναι μπροστά και δε λέει να βρεθείς κεκαρμένος, jarhead, ή για να στο πω πιο απλά να βρεθείς μπρούμυτα σκεπασμένος με σελοφάν σαν προϊόν Μιμίκου στα καλά καθούμενα, ανοίγοντας έναν ύποπτο φάκελλο που σου στέλνει ο Αρχιεπίσκοπος ή το Αστεροσκοπείο Αθηνών τη στιγμή που δεν περιμένεις τίποτα από κανέναν, αλλά το ανοίγεις γιατί ξεχειλίζει χαρτούρα χρωματιστή και ετερόκλητη όπως αποδεικνύεται καθώς τα χέρια δε συγκρατούν την ορμή και πέφτουν τα περισσότερα έντυπα στα πόδια σου ενώ εσύ κρατιέσαι μην τα κλωτσήσεις γιατί περνάει αυτή η όμορφη γειτόνισσα και για πρώτη φορά σου χαμογελάει, για αυτό το αναπάντεχο χαμόγελο που ανταποδίδεις αμέσως, σκύβεις ρίχνοντας κλεφτές ματιές στις γλυπτές γάμπες της που απομακρύνονται απρόσιτες και τα μαζεύεις άνετος γιατί σε χαλάρωσε η θέα και μπόρεσες να σκεφτείς το απλό, αφού δε έσκασαν με την πτώση αδύνατον να σκάσουν τώρα στα χέρια σου ή μέσα την ώρα που θα τα ακουμπάς πάνω στο τραπέζι καλύπτοντας το παρθενικό the book` journal που είναι ανοιγμένο στο άρθρο για τον Καπισίσνκι, το τεύχος που έψαχνες μέρες τώρα και τελικά βρήκες στο Χαλάνδρι και το πήρες μαζί με τα άκοπα ακόμα Εύρετρα που δεν άντεξες και κρυφοδιάβασες μέσα από τις τριγωνικές σπηλιές των ενωμένων σελίδων “φταίνε κυρίως τα φρεάτια/ μπούκωσε η παλαιότητα του κόσμου/δεν τραβάνε οι σχισμές” - περιμένεις τελεία αλλά δε θα σου κάνω το χατήρι δε θα τη βάλω πουθενά ούτε καν στο τέλος, έτσι για να σου κοπεί η ανάσα στην ανηφόρα των λέξεων, στη λαχτάρα μου μήπως σκάσει τελικά κάποιος από όλους τους φακέλλους, όχι ο αυτός ο πρώτος με τις τέντες και την ηλιοπροστασία- οι αφελείς Νοέμβρη μήνα ξοδεύονται για φυλλάδια που φτάνουν σε μένα, σε μένα που έβγαλα ένα σερί χρόνια προκλητικά ακάλυπτος στα σκυλόδοντα του καλοκαιριού1- αφελής κι εγώ που ανοίγω ανέμελα το διπλωμένο στα τέσσερα εκκαθαριστικό σημείωμα περαίωσης, ικανό να σε στείλει άλλον άνθρωπο στην πρωινή ζώνη, βουρκωμένο, βορά του κάθε πικραμένου παρουσιαστή που διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του θα καταγγείλει οn air την αρμόδια ΔΟΥ για αναισθησία που εκείνη όμως, επειδή φυλάει τα ρούχα της διευκρινίζει κάτω αριστερά με μικρότερα γράμματα: “Για διορθώσεις προφανών σφαλμάτων του παρόντος που τυχόν θα εντοπίσετε...” , τα προφανή σφάλματα όμως γλυκιά μου δεν διορθώνονται εκ των υστέρων, δεν έπρεπε να έχουν γίνει καν, γιατί φτάνοντας το βλέμμα εκεί στο “Προ Έκπτωσης” που γειτνιάζει με το ειρωνικά παρηγορητικό κατά τι μικρότερο “Μετά Έκπτωσης” επέρχεται η αναπόφευκτη τελικά έκρηξη, είναι όμως έκρηξη γέλιου αντί της λογικά αναμενόμενης Κραυγής που καιρό τώρα εκκολάπτεται, ενός γέλιου παράφορου που θα τρομοκρατούσε όσους το άκουγαν, αλλά κανείς δεν ακούει, όλοι μιλάνε ακατάπαυστα εκθέτοντας τις θέσεις τους μέσω ενός αενάως επαναλαμβανόμενου και γι αυτό εμετικού λεκτικού πληθωρισμού, εκθέτοντας εαυτούς μέσω πορτρέτων σε κακοχωνεμένες τηλεοπτικές πόζες, χιλιάδες Σκεπτόμενοι υποψήφιοι που αναμένουν να τους τιμήσουμε αυτή την Κυριακή, υποβαστάζουν τάχα ανέμελα την ανάδελφη κι όχι αυτάδελφη κάρα2 τους μέσα στην οποία προφανώς γυροφέρνουν σαν σε πασαρέλα, προκλητικά, προτάσεις τυπωμένες στα φυλλάδια που από τον προτελευταίο τους σταθμό στο γραμματοκιβώτιο, καταλήγουν να πλαγιάζουν ήσυχα στην τσάντα της ανακύκλωσης πάνω από άλλα έντυπα με εικόνες φαγητών από όπου ξεχειλίζουν ζουμερές σπιτικές blue cheese σος- τούρκικα “σος” δεν προφέρεται το “Σκάσε”;- διπλά λιωμένα τυριά, τραγανό μπέικον, μόνο έξι ευρώ και είκοσι λεπτά αλλά κάτω αριστερά πάλι με μικρά γράμματα σημειώνεται ότι η ελάχιστη παραγγελία είναι τα δέκα- δέκα λεπτά το πολύ θα χρειαστώ να ετοιμάσω κοτόπουλο με μανιτάρια και πιπεριές, θα βάλω μπόλικο πιπέρι, στο κάτω κάτω από χθες που έμαθα στα σίγουρα ότι τελικά η άλλη φωνή είναι Έμπορος Μπαχαρικών τσιγκουνιές δεν κάνω παρά μόνο στις τελείες


1. Ο βασιλιάς της Ασίνης Γιώργου Σεφέρη

2 . “ὦ κοινὸν αὐτάδελφον Ἰσμήνης κάρα,

ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅ τι Ζεὺς τῶν ἀπ᾽ Οἰδίπου κακῶν

ὁποῖον οὐχὶ νῷν ἔτι ζώσαιν τελεῖ;” Αντιγόνη Σοφοκλή


Μουσική: Minor Swing σύνθεση των Django Reinhardt και Stephane Grappelli

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

να ειδατε το καλο με τα μπλογκς;

βρισκεις ενα τετοιο κειμενο

ανοιγεις όλα τα λινκς

και δεν εισαι μόνος σου / και δεν έχεις αναγκη τίποτα άλλο

(θα έγραφα στο πρωτο ενικό αν δεν μου ηχούσε άκομψο)

Τι καλα που δεν βάλατε τελεία!

Τσαλαπετεινός είπε...

holly: Ανοίξατε όλα τα λινκς ; Είστε πολύ μεθοδική. Δεν έχετε ανάγκη τίποτα άλλο; Είσαστε εξαιρετικά ολιγαρκής. Κι εγώ σιγά ξαναβρίσκω τις τελείες μου...

Καλό σας βράδυ!

vague είπε...

Έξοχο!!!
Δεν έχω τι άλλο να σχολιάσω, Your Featherness.

(Άσε που δεν μπορώ κιόλας, έτσι ξέπνοη.) :)

Τσαλαπετεινός είπε...

Riski : Εσύ για να μην έχεις να σχολιάσεις είσαι πράγματι ξέπνοη!

(Μα ούτε καν αν σου άρεσε η ιδέα του φαγητού: κοτόπουλο με μανιτάρια και πιπεριές; Πάνε πια οι καλές εποχές της γαρίδας...)

Yannis Tsal είπε...

Πράγματι δεν έχει τελείες! Ξεκάθαρες οι επιρροές από Σαραμάγκου αλλά και Καρπεντιέρ!

antinetrino είπε...

Αααα!Μα δε σε προλαβαίνω τσαλαπετεινέ μου....βάλε μια τελεία, την μια ανάρτηση μετά την άλλη, ανάσα δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε. Αλλά εγώ όπως και να χει θα το αφήσω το σχόλιο μου... μια ολόκληρη μέρα το παίδευα για να μου βγει. Λοιπόν, δες τι θα σου έγραφα αν άφηνες λίγο χρόνο και για μας τους αναγνώστες να σχολιάσουμε:

" Φταίω τώρα εγώ να σου στείλω ένα φάκελο γεμάτο τελείες, χοντρές σαν τους κόκκους του πιπεριού?"

Θα έβαζα και μερικές τελείες διάσπαρτες στο τέλος , έτσι για κοντράστ στο κείμενο σου , έπειτα κι ένα χαμόγελο :) και θα το δημοσίευα .

Ορίστε λοιπόν ….. αν και μπαγιάτικο.

(Χαμόγελο δεν έχει….. έτσι για τιμωρία.)

Τσαλαπετεινός είπε...

tsalapeteinos: Μα το είπα από την αρχή σχεδόν ότι δεν θα έχει τελείες. Αλλά εσύ φαίνεται δεν με πίστεψες...
Το σημείωμα της εφορίας σε συνδυασμό με τα προεκλογικά φυλλάδια ήταν ικανό να με κάνει να παραμιλάω.

Antinetrino : Έλαβα τις τελείες σου που ήταν χοντρές σαν τους κόκκους του πιπεριού. Μοσχομύρισε η φωλιά, πρώτα καλή διάθεση κι έπειτα φρέσκο πιπέρι, μα δεν ξέρω αν θα τις βάλω σε φαγητό ή σε μια κόλα χαρτί να φρενάρουν τις λέξεις και να τις οργανώνουν σε παρέες προτάσεων.

Υ.Γ. Με το ρυθμό αναρτήσεων καλά πάμε. Στις απαντήσεις στα σχόλια χωλαίνω. ;-)