Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Σπάνιες Συνυπάρξεις

.
.



Έβλεπα πρόσφατα για πολλοστή φορά το Heat την ταινία του Michael Mann και στάθηκα στην μοναδική σκηνή διάρκειας επτά λεπτών όπου έρχονται αντιμέτωποι για μια και μοναδική φορά τα δύο ιερά τέρατα ο Al Pacino και ο Robert De Niro. Όταν τελείωσε η σκηνή του ρεστοράν, πάτησα pause, σημείωσα βιαστικά σε ένα χαρτί: “Σπάνιες Συνυπάρξεις” και ξαναείδα τη σκηνή από την αρχή.

Το ίδιο βράδυ μόλις τελείωσε η ταινία με τον Neil να πέφτει νεκρός από τα πυρά του Vincent άνοιξα ένα φάκελλο με αυτό τον τίτλο και τοποθέτησα ευλαβικά το link της σκηνής που βρήκα στο Υou Τube. Η βάση για μια ωραία ανάρτηση είχε μπει. Η συλλογή θα μεγάλωνε σταδιακά κι όταν θα γινόταν αξιόλογη θα έγραφα ένα συνδετικό κείμενο, θα το συνόδευα με τις κατάλληλες εικόνες και θα το ανέβαζα.

Λίγες μέρες μετά προστέθηκε στο φάκελο ένα πολύ σύντομο -μόλις 29 δευτερολέπτων -βίντεο του 1977 με τον Carlos Santana -που δίνει συναυλία αύριο στο αμφιθέατρο Ford στην Tampa της Φλόριντα – με τον βιρτουόζο Ισπανό κιθαρίστα και συνθέτη Paco de Lucía. Η συνέχεια ήταν και πάλι από το χώρο της μουσικής με το τραγούδι It's a Man's World με ερμηνευτές τον James Brown και τον Luciano Pavarotti.

Η αλήθεια είναι ότι με αυτές τις συλλογές πολλές φορές κινδυνεύεις να παρασυρθείς καθώς μπορεί να προσθέτεις διαρκώς νέα κομμάτια τα οποία ενδεχομένως να παραμείνουν 'αναξιοποίητα' επ` αόριστον. Το πιθανότερο ήταν ότι αυτό θα συνέβαινε με νέα μου συλλογή που ξεκίνησε με τον Al και τον Robert, αν δεν ερχόταν προχθές η είδηση για την πιο απίθανη - αταίριαστη όπως χαρακτηρίστηκε- συνύπαρξη που μάλιστα ξεσήκωσε διαμαρτυρίες.



Ήταν η είδηση για τη συναυλία που έδωσαν για φιλανθρωπικό σκοπό σε ένα κοινό 8.000 θεατών, στο πιάνο η σκληρή υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης του ρεπουμπλικάνου Μπους του νεότερου
Condoleezza Rice και η δημοκρατική ως το κόκκαλο βασίλισσα της soul, με τα 20 βραβεία Grammy Aretha Franklin που στις 20 Ιανουαρίου 09 είχε τραγουδήσει στην τελετή ορκωμοσίας του Obama.

Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλάμβανε μεταξύ των άλλων το κοντσέρτο για πιάνο του Μότσαρτ, τις άριες Che faro από τη όπερα του 'Ορφέας και Ευριδίκη' του Gluck και Ombra mai fù από την όπερα του Χέντελ 'Ξέρξης' που ερμήνευσε η Aretha Franklin. Φυσικά από τη βραδιά δε μπορούσαν να απουσιάζουν το Respect, το A Natural Woman αλλά και το I Say a Little Prayer το οποίο τραγούδησαν μαζί οι δύο μαύρες καλλιτέχνιδες.



Mετά από αυτή την είδηση η συλλογή σταματάει και ο φάκελος κλείνει οριστικά γιατί δεν νομίζω ότι στο μέλλον μπορεί κάποια άλλη να μας εντυπωσιάσει τόσο πολύ. Αλλά πάλι κανείς δεν ξέρει...






Μουσική:
Mystery Man του Nορβηγού συνθέτη και κιθαρίστα Terje Rypdal από το soundtrack του Heat

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σας έχω και κάτι ακόμα...

Κάντε κλικ στο λινκ που σας παραθέτω παρακάτω:

http://www.youtube.com/watch?v=GU_f2vqEgGM

Καλό καλοκαίρι σας εύχομαι!

GCTMT

Τσαλαπετεινός είπε...

GCTMT : Ανοίγω και πάλι το φάκελο!!!
Καταπληκτικό...

Καλό μας καλοκαίρι!

Ανώνυμος είπε...

αν θέλεις μπορούμε να γράψουμε ένα ποστ μαζί :-D

K.K.M.

antinetrino είπε...

Γαμώτο!Άργησα πάλι....και ήθελα να είμαι το πρώτο σχόλιο.

Ήρθα να πω ένα, "γεια χαρα τσαλαπετεινέ μου".

Θα σου στειλω ένα mail "συντομα" για να τα πουμε λίγο καλύτερα.

(Χαίρομαι πάντως που δεν χάνεσαι κι εσύ....κράτα καλά, τα λέμε.)

Τσαλαπετεινός είπε...

K.K.M. : ναι


Antinetrino: Γεια χαρά σου ξενιτεμένο!
Περιμένω - με υπομονή – τα νέα σου από 'κάτω'.
Να σου ευχηθώ και καλό καλοκαίρι – αν και ξημερώνει Αύγουστος.

theorema είπε...

Καλημέρα σας εξωτικό πουλί.
Πάλι σε ωραία πτήση μας παρασύρατε :)

Τσαλαπετεινός είπε...

theorema:
Από τότε που αρχίσατε να με αποκαλείτε 'εξωτικό πουλί' θέλω να σας ευχαριστήσω κι όλο μου διαφεύγει. Να ξέρετε ότι αυτή η προσφώνηση εκτινάσσει το ηθικό μου στο επίπεδο "ακμαιότατο".

Όσο για τις πτήσεις είναι οι μοναδικές που δύναμαι να πραγματοποιήσω μια που δεν πνέουν ούριοι άνεμοι στα πανιά μου.

Καλό σας απόγευμα

Yannis Tsal είπε...

Να προσθέσω μόνο παρενθετικά ότι οι δύο σπουδαίοι ιταλοαμερικανοί ηθοποιοί ξανασυναντήθηκαν κινηματογραφικά άλλες 2 φορές. Στο Νονο #2 του 1975, όπου δεν εμφανίστηκαν όμως σε καμιά σκηνή μαζί, και δε γινόταν άλλωστε αφού ο "ντε" υποδυόταν τον πατέρα του "Αλ" σε νεότερη ηλικία, και στην πρόσφατη αστυνομική περιπέτεια Righteous Kill, που δυστυχώς ήταν πολύ κατώτερη της αξίας των δύο πρωταγωνιστών.

Για την τελευταία σύμπραξη των δύο έγχρωμων κυριών, μοναδική δικαιολογία που μπορεί να επικαλεστεί κανείς είναι ότι το κοντσέρτο ήταν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Τσαλαπετεινός είπε...

tsalapeteinos: Καλά κάνεις αδελφέ μου και με συμπληρώνεις. Για το Νονό ΙΙ, το είχα γράψει αλλά έπεσαν τελευταία στιγμή περικοπές στο κείμενο ώστε να αποφύγω το 'σεντόνι' καλοκαιριάτικα.
Το Righteous Kill δεν το έχω δει.

Η σύμπραξη των δύο έγχρωμων κυρίων συγκέντρωσε ένα σεβαστό ποσό, οπότε χαλάλι...

Καλό σου απόγευμα

μ είπε...

Μου κάνει εντύπωση ότι άνθρωπος με μουσική παιδεία μπορεί να είναι τόσο σκληρός... Α το heat δεν το'χω δει :(

Σπέρααα!

Τσαλαπετεινός είπε...

Μανος: Περίμενα να φτάσει απόγευμα για να πω κι εγώ με τη σειρά μου: "Σπέεεερα φίλε μου!"

Μα...τι βλέπω είσαι ξεκάλτσωτος;
;-)