Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Η παραλία του Προσκυνητή


Μόλις βγήκε από τη θάλασσα του είπαν ότι είχε φτάσει η ώρα να επιστρέψει. Τους κοίταξε σαστισμένος, έτοιμος να διαμαρτυρηθεί αλλά εκείνοι επέμεναν. Τότε αυτός άρχισε ξαφνικά να κυλιέται στην άμμο μέχρι που κάθε σπιθαμή του σώματός του καλύφθηκε από ένα παχύ στρώμα. «Οι διακοπές σου τελείωσαν!», ξαναείπαν εκείνοι κι αυτός σε μια ύστατη προσπάθεια να τους μεταπείσει, έπεσε ικέτης στα πόδια τους. Έμεινε έτσι ακίνητος με τα χέρια ενωμένα στη στάση της απόλυτης επίκλησης ελπίζοντας ότι τελικά θα τον λυπηθούν και θα τον αφήσουν να παρατείνει τις διακοπές του.


«Το πλοίο φεύγει σε μία ώρα. Φρόντισε να είσαι εγκαίρως στο λιμάνι», του φώναξαν τελεσίδικα καθώς αποχωρούσαν από την παραλία. Όταν απομακρύνθηκαν αρκετά, μερικοί από τους παραθεριστές τον πλησίασαν λέγοντάς του αρχικά λόγια παρηγοριάς και στην συνέχεια τον παρακίνησαν να υπακούσει. Πιο πιεστικοί ήταν αυτοί που θα αναχωρούσαν τις επόμενες μέρες. «Στο κάτω- κάτω», του είπε ένας συνταξιούχος με απεριόριστο χρόνο διακοπών, «όλοι κάποια στιγμή θα φύγουμε». Αυτός όμως δεν αντέδρασε καθόλου, μόνο μία στιγμή οι πιο παρατηρητικοί διέκριναν μια ελάχιστη κίνηση, κάτι σαν αναστεναγμό να διαπερνά το σώμα του και σε κάποια σημεία η άμμος έκανε μικρές ανεπαίσθητες ρωγμές.

Αργότερα το καράβι που πέρασε πολύ κοντά στην παραλία, χωρίς αυτόν επιβάτη, έστειλε έξω ένα μεγάλο κύμα. Όλοι περιμένανε ότι θα παρέσυρε την άμμο, θα ξέπλενε το σώμα του και επιτέλους με την ψυχρολουσία θα σηκωνόταν. Όμως όταν τραβήχτηκαν τα νερά, η άμμος ήταν ανέπαφη κι εκείνος παρέμενε ακίνητος.

Ήταν ένα ανεξήγητο φαινόμενο που προβλημάτισε τους πάντες. Ένας πιτσιρικάς που είχε μανία να χαλάει κάθε εφήμερη δημιουργία στην παραλία, πήρε φόρα και κλώτσησε δυνατά το σώμα. Αμέσως μετά άρχισε να ουρλιάζει χοροπηδώντας στο άλλο πόδι. Τότε οι πιο τολμηροί φανερά εκνευρισμένοι αποφάσισαν να τον ανατρέψουν. Επεχείρησαν συντονισμένα αρκετές φορές, αλλά όσο και να προσπάθησαν δεν τα κατάφεραν. Ήταν πλέον πακτωμένος.

Η τελευταία παρέα που άφησε την παραλία όταν πια άρχισε να σουρουπώνει του απηύθυνε μια κοροϊδευτική καληνύχτα. Στη φωνή τους όμως διέκρινες ξεκάθαρα μια χροιά ζήλιας για το σθένος της μοναχικής του εξέγερσης. Το ίδιο βράδυ σε όλες τις ταβέρνες του νησιού πάνω από συναγρίδες της σχάρας, τηγανητά μπαρμπούνια και καλομαγειρεμενες αστακομακαρονάδες, το θέμα του πετρωμένου παραθεριστή μονοπώλησε τις συζητήσεις και ακούστηκαν τα πιο ευφάνταστα σενάρια στην προσπάθεια να εξηγηθεί το γεγονός.

Παρέμεινε εκεί άφθαρτος όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι αλλά και αυτά που ακολούθησαν. Κι επειδή οι άνθρωποι θέλουν να δίνουν ονόματα σε όλα, το τρίτο καλοκαίρι κάποιος είπε: «Σήμερα να πάμε στην παραλία του Προσκυνητή.» Όλοι κατάλαβαν αμέσως ποια εννοούσε και συμφώνησαν ότι το όνομα ήταν πολύ πετυχημένο, όχι μόνο λόγω της στάσης αλλά γιατί όπως κάποιος παρατήρησε το ‘γλυπτό’ ήταν στραμμένο προς το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, προστάτη του Νησιού από τότε που λέγεται ότι απώθησε τους πειρατές ορμώντας με το άρμα του στο καράβι τους , την τελευταία φορά που εκείνοι επιτέθηκαν στο Νησί πριν εκατό χρόνια.
.
Γρήγορα ο ‘ Προσκυνητής’ έγινε σημείο αναφοράς. Ο χώρος γύρω του ήταν το κομμάτι της παραλίας που γέμιζε πρώτο. Πολλοί άπλωναν πάνω του τις πετσέτες για να στεγνώσουν κι άλλοι ακουμπούσαν την πλάτη τους στα πλευρά του και διάβαζαν με τις ώρες. Όταν άνθιζαν τα κρινάκια, στο πίσω μέρος της παραλίας κοντά στη ξερολιθιά, μερικοί -παρά τις έντονες διαμαρτυρίες- κόβανε δυο τρία για να τα τοποθετήσουν στην οπή που σχημάτιζαν τα ενωμένα του χέρια. Και οι πιτσιρικάδες πολύ συχνά τον χρησιμοποιούσαν σαν ίππο ενόργανης: παίρνανε φόρα από μακριά, πατούσαν δυνατά ένα βήμα πριν, ακουμπούσαν τεντωμένα τα χέρια στη ράχη του και βρισκόταν με κατακόρυφη αναστροφή από την άλλη πλευρά.

Με τα χρόνια το αρχικό όνομα της παραλίας Ωραία Πούντα, άρχισε να ξεχνιέται - ακόμα και οι ντόπιοι αναγκάστηκαν να την αποκαλούν «του Προσκυνητή» ώστε να συνεννοούνται με τους τουρίστες που ερχόταν έχοντας αποστηθίσει εν πλω ταξιδιωτικούς οδηγούς που στις ανανεωμένες εκδόσεις τους είχαν αντικαταστήσει πλέον την παλιά με την νέα ονομασία.

Ένα καλοκαίρι πριν μερικά χρόνια, οι πρώτοι από τους τακτικούς παραθεριστές που έφτασαν στο νησί διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι ο προσκυνητής δεν βρισκόταν πλέον στην παραλία. Οι ντόπιοι δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το τι απέγινε το ‘γλυπτό’. Ακολούθησαν έντονες συζητήσεις, διατυπώθηκαν εικασίες, εκφράστηκαν πολλές απόψεις, αλλά έτσι όπως οι άνθρωποι γρήγορα συνηθίζουν και τις πιο οδυνηρές αλλαγές, στο καράβι της επιστροφής ήδη είχαν ξεχάσει το γεγονός και είχαν αρχίσει να κάνουν νοερά τους συνήθεις φθινοπωρινούς προγραμματισμούς τους.

Αν το καλοκαίρι της εξαφάνισης κανένας δεν είχε απλώσει την πετσέτα του στο σημείο που ήταν ο Προσκυνητής, τα επόμενα με την κοσμοσυρροή που παρατηρήθηκε δεν έμεινε το παραμικρό κομμάτι της παραλίας ακάλυπτο. Η κοσμοσυρροή οφειλόταν κυρίως σε απανωτά εκτενή αφιερώματα στο Νησί σε περιοδικά, ένθετα Κυριακάτικων εφημερίδων. Το μερίδο του λέοντος αυτών των αφιερωμάτων διεκδικούσε η παραλία του Προσκυνητή. 'Διαμάντι του Πελάγους' και 'Επίγεια Εδέμ' ήταν οι δύο επικρατέστεροι χαρακτηρισμοί στις λεζάντες κάτω από πανοραμικές φωτογραφίες της παραλίας.

Κι ενώ στις λεζάντες δεν υπήρχε ποικιλία, τα κείμενα των αφιερωμάτων -που περιείχαν ως συνήθως λάθη και ανακρίβειες- ανέπτυσσαν το καθένα μια διαφορετική, εξωφρενική εκδοχή της ιστορίας του Προσκυνητή. Καμία από αυτές δεν είχε την παραμικρή σχέση με την αλήθεια. Σας παρακαλώ, αν έπεσαν στα χέρια σας παρόμοια δημοσιεύματα, μην πιστέψετε το παραμικρό. Ήμουνα εκεί και τα είδα όλα με τα μάτια μου. Το μεγάλο δάχτυλο του αριστερού μου ποδιού είναι ακόμα θεόστραβο από εκείνη την κλωτσιά που του έριξα την ημέρα που πέτρωσε.





Στον Jean Bodenes
που φιλοτέχνησε τον ‘Προσκυνητή’
και σε όλους όσους δεν ήθελαν,
αλλά τελικά επέστρεψαν.


Μουσική: Quixote, του Brian Eno από το άλμπουμ Music for Films, Vol 3


"Η παραλία του Προσκυνητή" στο fractal

38 σχόλια:

navarino-s είπε...

Εκπληκτικό!!! Ευρηματικότατο!!! Και με μια γλώσσα ρέουσα και μεστή!!! Μιλάμε για αριστούργημα με πολλές αρετές και η μεγαλύτερη: το εκπληκτικό τέλος που είναι πάντα και το ζητούμενο για το είδος!!!
Τσαλαπετεινέ μου συγχαρητήρια!!!

xomeritis είπε...

Δεν ήταν άμμος αλλά λάβα, δεν ήταν παραλία αλλά ηφαίστειο. Ξέρεις εσύ που.

Ήθελε να μείνει εκεί, αλλά στην πραγματικότητα έφυγε. Αυτό που έμεινε ήταν καλούπι, κούφιο από μέσα.

AlexMil είπε...

Ωραίο διήγημα, με έξυπνη ερμηνεία του ονόματος της περιοχής.
Επίσης η εικόνα στην άμμο εξαιρετική.

καλημέρα

b|a|s|n\i/a είπε...

ήσουνα και ατακτούλης! :)
καλό καλοκαίρι να έχουμε.
είτε με διακοπές είτε χωρίς αυτές. ;) καλημέρα σου!

Ανώνυμος είπε...

Μας ταξιδεψες και σημερα... Η ροτα σου οπως παντα γλαφυρη και πλανευτρα... Μονο που δεν καταλαβαμε σε ποιο νησι μας πηγες... Ξερουμε φταιει η ελλειψη διακοπων που δημιουργει αυτη την ελλειψη φαντασιας αλλα ολοκληρωσε μας το παραμυθι αποκαλυπτοντας μας σε ποιο νησιι αναφερεσαι....

k είπε...

Όχι που δε θα ήσουν ο πιτσιρικάς που έκανε άνω κάτω την παραλία... Και κατά που βρισκόταν ο προσκυνητής; Ή είναι μυστικό; Τα κρατάω πάντως εγώ τα μυστικά. Το πόμενο λεπτό το ξέχασα! Καλημέρα. Καλό τελείωμα Αυγούστου...

john savvopoulos είπε...

καλημέρα tsalapeteine.

Έξοχο το κείμενο!

mermyblue είπε...

Τελικά τι απέγινε ο Προσκυνητής;
Αποφάσισε να γυρίσει στη δουλειά και στην καθημερινότητά του; Ή τον έκλεψαν τα υποβρύχια πλάσματα, δίνοντάς του την ευκαμψία που απαρνήθηκε;

Δεν θα πω καλό φθινόπωρο από τώρα. Έχουμε ακόμα μερικές ώρες για να κάνει ημερολογιακά την είσοδό του.
Καλή τελευταία ημέρα του φετινού καλοκαιριού.

vague είπε...

χα,
φαίνεται ότι η κατάρα του προσκυνητή για εκείνη την κλωτσιά, δεν ήταν το θεόστραβο δάχτυλο, αλλά να επιστρέφεις παρότι δεν θέλεις.
Θα μου πεις βέβαια, ότι όσοι αναγκάζονται να επιστρέψουν, δεν κλώτσησαν όλοι προσκυνητές, αλλά δεν με νοιάζει. Τώρα μιλάμε για σένα.

Τι ωραία ιστορία!

ELvA είπε...

'Στη φωνή τους όμως διέκρινες ξεκάθαρα μια χροιά ζήλειας για το σθένος της μοναχικής του εξέγερσης'.

Πολυ ομορφη φραση, Τσαλαπετεινε μας

Καλο απογευμα, στο Νοτο :)

ippoliti_ippoliti είπε...

Τι να σου πώ Τσαλαπετεινέ, τα είπαν τόσο καλά οι προηγούμενοι. Εκφράζεις ψυχές...
Πολύ καλό σου απόγευμα

Spy είπε...

Tι εννοείτε "ήμουν εκεί";
ΟΛΑ αυτά τα χρόνια;;;

Margo είπε...

Αυτές οι μαγικές ιστορίες σου Τσαλαπετεινέ είναι βάλσαμο. Προς στιγμή νόμιζα ότι ήταν φανταστική, ευτυχώς που ανέφερες για το μεγάλο δάκτυλο του αριστερού σου ποδιού:))
Άψογος όπως πάντα!
Φιλιά

Τσαλαπετεινός είπε...

navarino-s : Χαίρομαι που σας άρεσε το τέλος. Είχα πολλές αμφιβολίες γι αυτό. Τώρα έχω πολύ λιγότερες.



Thomas Xomeritis: Ξέρω, αλλά αν δε πιάσω στα χέρια μου τη λάβα δε μπορώ να μιλήσω. Το ‘κούφιο από μέσα’ μου θύμισε το Βασιλιά της Ασίνης. Την προσωπίδα.


AlexMil : Το γλυπτό ήταν εξαιρετικό και στάθηκε η αφορμή αυτής της ιστορίας.
Σε ευχαριστώ.

Τσαλαπετεινός είπε...

b|a|s|n\i/a: Δυστυχώς ή ευτυχώς παραμένω άτακτος. Το καλοκαίρι πάντως συνεχίζεται παρά το σημερινό σκοτείνιασμα και τα σποραδικά μπουμπουνητά.


Άνεργοι Δημοσιογράφοι : Το νησί είναι φυσικά το Νησί! Η ιδέα του νησιού είναι ισχυρότερη από το ίδιο. Κάτι σαν την Ιθάκη…


kayadesigner : Ο προσκυνητής ήταν στην Ωραία Πούντα στραμμένος προς το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία. Είναι σα να σου δίνω το στίγμα…ακόμα δεν το βρήκες;

Τσαλαπετεινός είπε...

John Black : Να σαι καλά John ! Καλό φθινόπωρο.


mermyblue : Μόνο αυτές τις εκδοχές έχεις; Άκου μια άλλη. Εκκεντρικός συλλέκτης οργάνωσε μια τεράστια επιχείρηση και τον άρπαξε μυστικά από την παραλία γιατί ήταν σίγουρος ότι ήταν έργο του Fernando Botero.



Συνοδοιπορος : Θα γελάσεις –το ξέρω!
Σκέψου να αρχίσει να κυκλοφορεί σαν έκφραση γι αυτούς που επιστρέφουν.
«Πότε θα κλωτσήσει τον προσκυνητή επιτέλους, λείπει ένα μήνα!»

Τσαλαπετεινός είπε...

Elva : Ο νότος σύσσωμος σε καλησπερίζει ! Εμένα πάντως μ` αρέσει το : «Ήταν πλέον πακτωμένος» ;-)


ippoliti_ippoliti : Τις ψυχές που επιστρέψανε φαντάζομαι… ;-)



Spy : Ναι, αλλά σας παρακαλώ να μην διαδοθεί.



Margo : Αποκαλύφθηκαν τελικά τα κουσούρια του τσαλαπετεινού του Οιδιδάκτυλου! ;-)
Πες μου ότι το καλοκαίρι συνεχίζεται 'εκεί'!

Margo είπε...

Δυο μέρες είναι καλοκαίρι, για μετά δεν σου εγγυώμαι τίποτα, περίεργο καλοκαίρι φέτος, δροσερό!
Καλό ξημέρωμα!

Yannis Tsal είπε...

Αλλόκοτο, αλλά μεγαλοφυές :)
Για τη λογοτεχνική αξία του διηγήματος τα είπαν καλύτερα οι προλαλήσαντες, εγώ θα εστιάσω στις... πολιτικές προεκτάσεις, ως συνήθως.

Μηδενική συναίνεση με εργοδότες, πιστωτές, πελάτες, αρχιδιδασκάλους και λοιπούς νεκροθάφτες των διακοπών μας!

Τα σέβη μας και στο δον Μποτέρο, που ύμνησε τις καμπύλες των τροπικών στους πινακές του!

Τσαλαπετεινός είπε...

Margo : Σε αναγορεύω επισήμως ως τον ανταποκριτή από τις Κυκλάδες! (Έχουμε κι από τον μακρινό βορά, έχουμε και από το Ιλαρό Ιόνιο ) Θα κάνει καλό καιρό…σίγουρα. Καλό ξημέρωμα και σε σένα.

tsalapeteinos : Κανονικά θα πρέπει να επιβάλω – τρόπος του λέγειν- στους άλλους να ανακαλύπτουν τις πολιτικές προεκτάσεις και σε σένα τις λογοτεχνικές αξίες. ;-)
Πάντως το σύνθημά σου για τις διακοπές νομίζω ότι θα κατέβαζε πλήθη και θα γέμιζε πλατείες.
Στο μεταξύ δεν ξέρω…μου μυρίζει εκλογές! Πολύ έντονα!

k είπε...

Θράκη?

ΠΟΔΗΛΑΤΡΗΣ είπε...

Εκπληκτικό το κείμενο, με "ζωηρές" εικόνες...
Με ταξίδεψε στην παραλία του προσκυνητή, σχεδόν τον είδα να πετρώνει!...

Yannis Tsal είπε...

Ερμανίτο,
Δεν είσαι ο μόνος που κάτι του μυρίζει, για να μην πω βρωμάει. Τα αποκαήδια των δασών είχαν άμεσα αντίχτυπο σε... πολιτικές αναθυμιάσεις. Και ασφαλώς πρέπει να αξιοποιήσουμε εκλογικά ένα δυναμικό τμήμα του εκλογικού σώματος, όπως οι παραθεριστές!

Τσαλαπετεινός είπε...

kayadesigner : Αυτό το ‘νησί’ πρώτη φορά το ακούω! Και έψαξα σε όλες τις μηχανές αναζήτησης και σε σχολικούς άτλαντες. Τίποτα! ;-)

Ποδηλάτρης: Καλώς μας ήρθες! Φαντάζομαι ότι θα χαρείς αν μάθεις ότι μέρος του κειμένου ‘γράφτηκε’ σε διαδρομές με ποδήλατο. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

tsalapeteinos : Α! να δούμε…νομίζω ότι θα είναι κοντά-σιμά. Πάντως οι παραθεριστές πρέπει πρώτα να συνέλθουν λίγο από τις διακοπές τους και μετά να μπούνε σε προεκλογικό κλίμα.

k είπε...

χα χα χα... το μυαλό ακόμα μουλιασμένο είναι... θα συνεχίσω την αναζήτηση μόλις φθινοπωριάσει για τα καλά!

Prokopis Doukas είπε...

Αρχίζω και πιστεύω οτι έχεις τόση ικανότητα να γράφεις ιστορίες, που είναι επικίνδυνο: Αρκεί να μη σε χρησιμοποιήσει κανείς για προπαγάνδα! :-)

Freedom είπε...

Αγαπητέ μου Τσαλαπετεινέ
Στην αρχή νόμισα ότι ήταν κάποιος τοπικός θρύλος, διανθισμένος με αφηγηματικά στοιχεία... Πραγματικά, με μαγνήτισε η ιστορία σου... Δεν μπορώ να πω τίποτα, μόνο ότι γράφεις υπέροχα...Περιμένω την επόμενη.
Φιλιά..

island είπε...

Έμεινα μαλάκας από το κείμενο. Πολύ καλό.

Ούτε εσείς θέλατε να επιστρέψετε έτσι;

β' ο Προσκυνητής του Αλκίνοου έχει κάποια σχέση με τούτον;

Talisker είπε...

-κι εγω τον Προσκυνητη του Αλκινοου εχω στο μυαλο μου απο χτες που το διαβασα.

ΕΓΩ σας πιστευω.

Αυτο που δεν πιστευα ειναι αληθεια
ειναι πως μπορουσατε να φτασετε μεχρι εκει!

Με τετοια ανεση!

Nomad είπε...

i na pv, afoy mpore;ite na grafete tetoia ke;imena μετα την επιστροφή (να εγω ουτε να γυρίσω εγκαιρα σε ελληνικα δε μπορώ, ουτε εχω κουραγιο να διορθώσω) καλα περάσατε κι εσεις κι ο προσκηνυτής.

Κι εγω καλα περασα εδώ που τα λεμε, αλλα δε θα μου παρετε λέξη μέχρι τον οκτώβρη! (Μόνο με δανεικές λεξεις θα γραφω)

:)

Theodota Nantsou είπε...

Καλά ρε Τσαλ, ζωγράφισες και πάλι.... στην άμμο!

Μιας και το'φερε η κουβέντα, τι απέγινε εκείνο το ανατολίτικο μυστήριο με τους αρχαιολόγους στα χαμάμ! Ταμάμ πια, ταμάμ!

ippoliti_ippoliti είπε...

Τσαλαπετεινέ, ήθελα απλώς ν'απαντήσω ναι σωστά φαντάζεσαι τις ψυχές που γυρίσανε στην "ταλαιπωρημένη" πόλη κι αυτές που δεν ψάχνουν ένα συγκεκριμένο νησί αλλά που το αναζητούν ή/και το βρίσκουν σε όποιο κι αν βρεθούν.
Καλό βράδυ

Σελιτσάνος είπε...

Δεν με απήγαγε κανείς.Έφυγα μόνος μου.Σιχάθηκα όλους αυτούς τους καλοκαιρινούς σαματατζήδες.Κι ούτε ένας τους δεν γονάτισε δίπλα μου να συνδεηθεί.Βρίσκομαι στο απέναντι νησί,που δεν το έχει ούτε ο χάρτης(ευτυχώς).

Ο Προσκυνητής.

Τσαλαπετεινός είπε...

kayadesigner : Εύχομαι ολοψύχως η αναζήτηση να σε οδηγήσει στο δικό σου Νησί!

Prokopis Doukas : Μα αυτή η ιστορία είναι καθαρή προπαγάνδα υπέρ του κόμματος των Παραθεριστών που θα κατέβει στις προσεχείς εκλογές. Υπήρχαν βάσιμες πληροφορίες για την προκήρυξή τους οπότε αυτή η ανάρτηση εξυπηρετούσε πολύ συγκεκριμένο σκοπό. ;-)

Freedom: Ακριβώς το αντίθετο: είναι αφηγηματικά στοιχεία που προσπαθούν να δημιουργήσουν τοπικό θρύλο. Η επόμενη – δε βγήκε λόγω της εξαγγελίας των εκλογών. Άστα, ο κ.Κ μου ανέτρεψε τον προγραμματισμό του μπλογκ μου!

Τσαλαπετεινός είπε...

island : Πώς να μη θέλει να επιστρέψει κάποιος που δεν έφυγε; Ε, λοιπόν ενώ φυσικά ήξερα το τραγούδι του Αλκίνοου, αγνοούσα τον τίτλο! Δεν έχει σχέση λοιπόν- τώρα όμως που το ακούω, η μουσική θα ήταν καλό soundtrack για το ποστ.

Talisker : Αν είδες ακριβώς πάνω την απάντηση στον island δεν ήξερα τον τίτλο. Η λέξη προσκυνητής πάντως μου θυμίζει τους προσκυνητές του camino de Sandiago de Compostela, που διασχίζουν περπατώντας όλη τη βόρια Ισπανία μέχρι το Σαντιάγο.
Η εμπιστοσύνη σου μου δίνει φτερά!

Nomad : Η επιστροφή προϋποθέτει αναχώρηση η οποία δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη. Να γυρίσει κι ο τελευταίος και μετά…Πάντως ότι χρειαστείτε από λέξεις, μη διστάσετε, ειδικά από αυτές που καλύπτουν καλοκαιρινές διακοπές έχω μεγάλο στοκ- σε άριστη κατάσταση- παρελθόντων ετών.

Τσαλαπετεινός είπε...

Θεοδoτα Ναντσου : Οι λάτρης του εφήμερου ζωγραφίζουν στην άμμο- είναι ο τέλειος καμβάς. Όσο για τ` άλλο, μια ελπίδα είχα για να μην καεί εντελώς η ιστορία και χάθηκε με την προκήρυξη των εκλογών.

ippoliti_ippoliti : Και μια φορά να φτάσεις στον Πειραιά με το καράβι μετά από διακοπές αρκεί να το θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή. (Προσπαθούσα να επιστρέφω νύχτα για να μη βλέπω)

Σελιτσάνος : Γονυπετής και με δάκρυα στα μάτια ζητώ ταπεινά συγνώμη τόσα χρόνια μετά, για την κλωτσιά που σας έριξα. Να ελπίζω ότι θα λάβω άφεση;
( Και το απέναντι Νησί, από το Νησί δεν είναι καθόλου άσχημο)

συκοφάγος είπε...

"Όμως όταν τραβήχτηκαν τα νερά, η άμμος ήταν ανέπαφη κι εκείνος παρέμενε ακίνητος."

Θα τον κατοικήσουμε εμείς, ψιθύρισαν οι κόκκοι της άμμου, θα του φράξουμε κάθε πόρο και θα κλείσουμε όλους τους άλλους απ' έξω. Μήτε θα ακούει μήτε θα βλέπει μήτε θα μιλάει μήτε θα ανασαίνει.

Θα τον κατοικήσουμε εμείς όπως τα ψάρια ένα πλοίο του βυθού.

Και θα φράξουμε κάθε πόρο, κάθε κόκκος και μια μέρα, και θα φράξουμε όλα τα στομια να σφαλιστεί ο χρόνος μέσαθέ του.

Ωσπου μια μέρα, κοκκοι άμμου σωρός κι αυτός, θα ενωθεί ξανά με μας...

...........

Τσαλαπετεινέ

ακριβή η γραφή σου
διχτυα να μας μαζεύεις

να 'σαι παντα καλά
κι εμείς να σ'ανταμωνουμε...

Τσαλαπετεινός είπε...

sikofagos : …τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς κι εγώ αλλού, να καθαρίζω και να μπαλώνω δίχτυα, τι να προλάβω μόνος μεροκαματιάρης άνθρωπος σακατεμένος από την αλμύρα, τον άνεμο και το κύμα κι η βάρκα θέλει το καλαφάτισμά της κι ο μπούσουλας άρχισε να χάνει τελευταία...